Je komt met een willekeurig iemand in contact. Als ’t in een winkel over producten gaat, dan lukt ’t vaak nog wel. Maar als ’t om een persoonlijk contact gaat, dan kun je na vier zinnen soms al merken dat je beiden in totaal verschillende belevingswerelden leeft. We hebben totaal niets met elkaar. We komen van verschillende planeten, zou je kunnen zeggen. En misschien is dit nog wel écht ook, alleen weten we dat niet. De ander is “totaal anders” en denkt “totaal anders”. Voor sommige mensen is dit al een reden om na zo’n moment snel af te haken, en die ander in ’t vervolg te mijden. We kunnen dan komen tot “de zwijgende meerderheid” als je deze lijn zou doortrekken. Het is de sfeer van ik-ik-ik-ik-ik-ik, jij doet wat jij wil en ik doe wat ik wil. Gevolg? Zwijg-haat of haat-zwijg. En dan: eenzaamheid-gevoel en depressiviteit, wat we na enige tijd ook weer níét willen. En wat dan? Drank? Drugs? Te veel eten en te veel snoep en suiker?; want dan heb je tóch noch iets lekkers in je leven. Of liever ruzie dan eenzaamheid? In de schurken-staten vliegen de kogels massaal heen-en-weer, als een extreem materie-verhard soort woorden; de woorden zijn kogels geworden, want die ander ZAL-MOETEN luisteren. Niet goed-schiks dan maar kwaad-schiks.
Oplossing? Bij het constateren van verschillende ervaringen die we niet begrijpen, dan dienen we de ander te vragen om die ervaringen “uit te leggen”, en dien je zelf te gaan luisteren en bevestigend te antwoorden. Kortom: LEER COMMUNICEREN. Natuurlijk in onze Workshop Communicatie. Een vijftien-tal “techniekjes”, dat is alles.
Het standpunt binnen ons Adviesbureau Identiteits- en Levensvragen is: Constateer de verschillen, maar zoek in het (eerste) contact-moment naar de overeenkomsten, dus waar je ’t beiden over eens kunt zijn. Later zou je één voor één een onderling-verschil over een onderwerp bespreekbaar kunnen maken. Dit soort van omgangs-processen en communicatie-inzicht, leer je in onze Workshop Communicatie.
Een ander punt: Om iets níét te weten over iets of over jezelf, daar hoef je jezelf om te beginnen niet voor te schamen of jezelf niets voor te verwijten. Sta het eenvoudig toe van jezelf, dat niet-weten. En zeg eenvoudig dat je iets niet weet en dat je een vraag durft te stellen. Dit stijgt uit boven ’t niveau: “jij doet wat jij wil en ik doe wat ik wil”.
Het enige dat je dient te doen is JEZELF TOESTAAN iets te leren wat je voordien nog niet wist en niet bang hoeft te zijn voor wat heet: gezichtsverlies. En dat dat “iets” te leren is, stapje voor stapje tijdens de Workshop Communicatie. Opdat je er na verloop van tijd er ook alles van weet en er alles van begrijpt en dat het ook echt werkt voor jou in je leef-praktijk, waarbij je Natuurlijk zult overkomen.
En of je nu iets leert over een ander wezen, je leefomgeving, een medemens of jezelf, dat is allemaal goed; er zal automatisch een wisselwerking tot stand komen tussen deze vier voornoemde punten en zul je een saamhorigheids-gevoel gaan ontdekken. Alleen-zijn, maar dan zónder eenzaamheids-gevoel.
© Kees in ’t Veld (Wijz.26/3-2015) o O o